bezwstydnik

bezwstydnik: {{stl_3}}bezwstydnik {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}bɛsfstɨdɲik{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl {{/stl_37}}{{stl_8}}-cy{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}unverschämter {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}schamloser{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_14}}Mensch {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

bezwstydnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. bezwstydnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba niemająca wstydu, zachowująca się nieskromnie, niemoralnie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezwstydnik — m III, DB. a, N. bezwstydnikkiem; lm M. bezwstydnikicy, DB. ów pot. «człowiek bezwstydny, pozbawiony wstydu, skromności» … Słownik języka polskiego
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
zbereźnik — m III, DB. a, N. zbereźnikkiem; lm M. ci zbereźnikicy, te i, DB. ów przestarz. «łobuz, hultaj, bezwstydnik, rozpustnik» … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias